قناعت
به نظر من بزرگترین بدبختی بیشتر انسانها ، طمع می باشد و خوشبختی را در داشتن مال و ثروت می دانند و به کم قانع نیستند در حالیکه قناعت هنری بزرگی است که هرکسی هنر کسب آنرا ندارد.خداوند هر نعمتی را برای شاد کردن و راضی نمودن ما آفریده و در اختیارمان قرار داده ، ولی ما یا علم درک آن را نداریم و یا به آنچه داریم قانع نیستیم و این باعث بدبختی و افسردگی ما میشود.ما می توانیم با حداقل امکاناتمان زندگی خوب و رضایتمندی برای خود ایجاد نمائیم.
پندهای لقمانی را زینت بخش این پست می دانم:
لقمان به پسرش گفت: به تو 3 پند می دهم که کامروا شوی.اول اینکه سعی کن در زندگی بهترین غذای جهان را بخوری! دوم اینکه در بهترین بستر و رختخواب جهان بخوابی! و سوم اینکه در بهترین کاخها و خانه های جهان زندگی کنی !
پسر لقمان گفت ای پدر ما یک خانواده بسیار فقیر هستیم چطور من می توانم این کارها را انجام دهم؟
لقمان جواب داد:
اگر کمی دیرتر و کمتر غذا بخوری هر غذایی که میخوری طعم بهترین غذای جهان را می دهد .
اگر بیشتر کار کنی و کمی دیرتر بخوابی در هر جا که خوابیده ای احساس می کنی بهترین خوابگاه جهان است .
و اگر با مردم دوستی کنی، در قلب آنها جای می گیری و آنوقت بهترین خانه های جهان مال توست .
کلمات کلیدی :
» نظر